Het was een leuk, leerzaam en gezellig bezoek dat we brachten aan het archeologisch museum van de provincie Noord Holland. Gedurende de bijeenkomst hoorde je twee soorten verhalen:

“Weet je nog, toen we dat bij die opgraving……” , bij veel voorwerpen kwamen de verhalen van het verleden, toen er nog werd opgegraven., terug. En wat een geheugen! Bij de meeste voorwerpen wist men nog de exacte locatie (inclusief spoor- en vondstnummer!), het weer van die dag, enz. enz.        Er klinkt een heimwee door naar de goede oude tijd en men is trots dat ‘hun’ voorwerp er nu zo mooi bij ligt in dit aangename museum.

 “he, dat lijkt wel op…., is dit hetzelfde als…?”. De vondsten van andere locaties en opgravingen prikkelen altijd de bestaande kennis. Elke eigen opgraving of uitwerking levert veel vragen op. Voorwerpen die onduidelijk zijn qua datering, gebruik of uiterlijk. De herkenning en ontdekking dat een overeenkomst voorwerp ergens anders ook gevonden is, waarbij sommige vragen worden beantwoordt, levert minstens zoveel voldoening op als de vondst tijdens het opgraven zelf. Weer een puzzelstukje dat op zijn plaats valt.

En zoals dat bij betrokken deskundigen gaat, is er ook commentaar op fouten in de tentoonstelling. Een vriendelijke jonge dame die vrijwilligster is, luistert aandachtig en schrijft alle aanbevelingen op. Wellicht dat ze verholpen zijn, als we een volgende keer hier zeker weer naar toe gaan.